Ptak makolągwa zwyczajna
Podobnie jak wszyscy przedstawiciele rodzaju, makolągwa ma smukły kształt z krótką szyją i cienkimi stopami. Charakterystyczne są jego kasztanowo-brązowe górne części ciała i szaro-brązowa głowa. Skrzydła i głęboko rozwidlony ogon są ciemnobrązowe i biało paskowane.
Makolągwa zwyczajna jest niewielka i smukła, raczej długoogoniasta makolągwa zwyczajna z krótkim szarym dziobem, mierzy 13-14 centymetrów, ma rozpiętość skrzydeł 21-24 centymetrów i waży do 20 gramów. Ma rozwidlony ogon, który jest brązowo-czarny z białymi krawędziami, beżowo-białe gardło z szarymi cętkami i brązowe przednie skrzydło. Pióra skrzydeł są ciemnobrązowo-czarne, a białe zewnętrzne krawędzie piór dłoni tworzą jasną plamę na połączonym skrzydle, która jest również widoczna w locie.
Dorosły samiec makolągwy w letnim upierzeniu ma cynamonowo-brązowy grzbiet i górne pokrywy skrzydeł, czerwoną górną część piersi i czoło, szarawo-biały prążkowany kuper, szarą głowę i szyję oraz jaśniejsze gardło. jesienią czerwień jest bledsza i częściowo przesłonięta szarymi smugami. Samica makolągwy i młode ptaki nie mają czerwieni w upierzeniu, mają brązowy grzbiet z prążkami, brązowo-szare górne pokrywy skrzydłowe i ciemniej prążkowany górny kuper.
Makolągwa zamieszkuje Europę, Afrykę Północną, Bliski Wschód i zachodnią część Azji Środkowej. Typowy ptak rolniczy, preferuje nizinne krajobrazy zaroślowe i żywopłotowe. Rzadziej makolągwa występuje w dolinach obszarów górskich oraz w górach.
Makolągwa żyje w Europie, Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie i w zachodniej części Azji Środkowej. Żyje również na Wyspach Kanaryjskich i Maderze. Wschodnią granicą jego zasięgu są góry Ural. Makolągwa nie występuje w północnej Szkocji, zalesionych wyższych niskich pasmach górskich oraz we wschodnich Alpach.
Makolągwa żyje na nizinach. Rzadziej występuje w dolinach obszarów górskich oraz w górach w strefie przejściowej. Makolągwa preferuje krajobrazy zaroślowe i żywopłotowe, ale żyje również przy lasach, na wrzosowiskach jałowcowych, w szkółkach, winnicach, parkach, na cmentarzach i w dużych ogrodach.
Lot makolągwy jest falisty i wygląda jak typowy lotu zięb.
Makolągwa zwyczajna należy do grupy czerwonych ptaków w Polsce.
Wielkość makolągwy
Długość ciała makolągwy zwyczajnej od 13 do 14 cm długości
Rozpiętość skrzydeł makolągwy zwyczajnej około 23 cm.
Waga makolągwy zwyczajnej od 15 do 20 g.
Co jedzą makolągwy oraz skąd się wzięła naukowa nazwa makolągw
Makolągwy jedzą nasiona drzew i szorstkich roślin zielnych, takich jak konopie i len (odpowiednio Cannabis i Linum - od nich pochodzą naukowa nazwa makolągw Linaria cannabina) oraz owady i larwy.
Liczba jaj w gnieździe makolągwy zwyczajnej
Makolągwa zwyczajna składa cztery do sześciu białych do bladoniebieskich jaj z czerwonymi plamkami.
Śpiew makolągwy zwyczajnej
Śpiew makolągwy zwyczajnej jest uporczywy i świergotliwy. Makolągwa może również zaadoptować fragmenty piosenek innych ptaków. Z wyjątkiem okresu pierzenia, śpiew makolągwy jest słyszalny przez cały rok. Wykonywany jest zazwyczaj z wysokiej grzędy, rzadko w locie.
Ptak podobny do makolągwy zwyczajnej to rzepołuch inaczej makolągwa żółtodzioba
Ptak podobny do makolągwy zwyczajnej to rzepołuch inaczej makolągwa żółtodzioba (Linaria flavirostris). Rzepołuch przypomina samicę makolągwy zwyczajnej, ale ma mniej bieli na skrzydłach i ogonie, żółty dziób i czerwonawy zad w upierzeniu.
Ptak podobny do makolągwy zwyczajnej to czeczotka zwyczajna
Ptak podobny do makolągwy zwyczajnej to czeczotka zwyczajna (Acanthis flammea). Czeczotka zwyczajna jest mniejsza od makolągwy, ma czarną brodę i żółty dziób. Samiec makolągwy zwyczajnej jednak nie ma na podbródku czarnej plamy, ale ma białe akcenty na ogonie i nieco dłuższe skrzydła niż czeczotka zwyczajna.
Ptak z czerwonymi piersiami to samiec makolągwy w czasie godów
Samiec makolągwy w szacie godowej wyróżnia się czerwonymi piersiami. Ma też w tym okresie małą czerwoną plamkę na czole.
Źródła zdjęć i treści: