W internetowym głosowaniu na Ptaka Roku w Niemczech, wygrał kopciuszek (Phoenicurus ochruros) z 30,2% uzyskanych głosów. Tuż za nim uplasowała się sowa uszata z 28,2 procentami głosów. Kolejne miejsca zajęły dzięcioł czarny (15,8%), bocian czarny (14,5%) i żuraw (11,3%).
Wybór ptaka roku 2025 w Niemczech, był piątym publicznym głosowaniem zorganizowanym przez NABU i Bawarskie Stowarzyszenie Ochrony Ptaków i Przyrody. W głosowaniu wzięło udział 143 390 osób. Według NABU, Stowarzyszenia Ochrony Przyrody i Różnorodności Biologicznej, była to jak dotąd najwyższa frekwencja w głosowaniu na wybór ptaka roku w Niemczech. Do konkursu na ptaka roku w Niemczech, NABU wytypowało pięć ptaków. Głosowanie odbyło się od 3 września do 10 października 2024 r. Każdy wybrany ptak do konkursu miał własne wymagania w zakresie ochrony przyrody.
Kopciuszek, zwycięzca plebiscytu jest wielkości wróbla i ma rdzawy ogon. Jego śpiew jest niepowtarzalny i głośny. Po lekko ściśniętych, gwiżdżących dźwiękach następuje rodzaj chrupania lub drapania - trochę tak, jakby ptaka bolało gardło.
Kopciuszek ma długość ciała od 14 do 15 centymetrów, Kopciuszek jest nieco mniejszy niż wróbel domowy, a przede wszystkim szczuplejszy. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest rdzawo-pomarańczowe zabarwienie górnych pokryw ogonowych i piór ogonowych, podczas gdy środkowa para piór ogonowych jest ciemnobrązowa. Cecha ta jest obecna we wszystkich upierzeniach zarówno samców, jak i samic. Brązowo-czarny dziób jest stosunkowo długi, szeroki u nasady. Czarne, smukłe nogi kopciuszka są uderzająco długie, a postawa siedząca jest wyprostowana. Charakterystyczne dla tego gatunku są również częste załamania i drżenie ogona. Kopciuszki ważą od 14 do 20 gramów. Skrzydła są stosunkowo długie, długość skrzydeł środkowoeuropejskich przedstawicieli gatunku waha się od 8,5 do 9,1 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi około 26 centymetrów.
W Niemczech kopciuszek jest powszechny w Badenii-Wirtembergii i Nadrenii-Palatynacie. Jednak coraz trudniej jest mu znaleźć pożywienie i miejsca lęgowe.
Kopciuszek kilka wieków temu zamieszkiwał strome skały w górach Europy Środkowej i Południowej, gdzie do dziś gniazduje w szczelinach i jaskiniach. Tam, jak również w Europie Wschodniej i Azji, więcej kopciuszków nadal żyje w górach niż w osadach. Jednak od dobrych 250 lat kopciuszki stale poszerzają swoje siedliska. Początkowo w dolinach górskich i rzecznych, a następnie także w gęściej zaludnionych obszarach. Od zacisznych farm, przez winnice i zakłady przemysłowe, po miasta. Cieplejsze średnie temperatury w XIX wieku mogły pomóc temu ciepłolubnemu ptakowi w drodze do środkowej i północnej Europy.
To sprawia, że kopciuszek, podobnie jak mak kukurydziany, koniczyna, sójka czy wiewiórka, jest jednym z wielu tak zwanych naśladowców kulturowych. Jest to nazwa nadawana gatunkom roślin i zwierząt, które podążają za ludźmi do krajobrazów uprawnych, które zostały przez nich wykorzystane: pola, lasy czy osiedla i zabudowania, w zależności od tego, czego potrzebują np. pod względem warunków świetlnych, glebowych czy schronienia. Jako gatunki półdzikie, znajdują również możliwości gniazdowania na obszarach mieszkalnych. Zamiast na skalnych ścianach, budują gniazda w szczelinach i dziurach w fasadach domów, pod okapami i mostami, w stosach drewna lub szopach.
Kopciuszki śpiewają bardzo wcześnie rano. Zaczynają śpiewać około godziny przed wschodem słońca. Jeśli masz otwarte okno, masz gwarancję, że nie zaśniesz. Kopciuszek wyrzuciłby cię z łóżka swoim śpiewem.
Kopciuszki wydają się nieco nerwowe dla ludzkich obserwatorów. Dzieje się tak, ponieważ nieustannie krążą po swoim terytorium, ich pióra ogonowe zwykle drżą, a nogi często się wyginają.
Jesienią kopciuszki migrują w kierunku Morza Śródziemnego - ale coraz więcej ptaków spędza zimę w Niemczech. Dla eksperta NABU jest to konsekwencja zmian klimatycznych.
Kopciuszek był ptakiem roku 2024 w Czechach.
Źródło: https://www.nabu.de/