Pełzacz ogrodowy to ptak śpiewający, mały ptak z rodziny pełzaczy. Pełzacz ogrodowy osiąga około 12 cm długości, a jego ciało jest pokryte brązowo-szarym upierzeniem, które umożliwia mu kamuflaż na korze drzew, na których żyje. Pełzacz ogrodowy ma również charakterystyczne białe brwi, które stanowią kontrast z ciemniejszym upierzeniem. Zakrzywiony w dół, spiczasty dziób ma długość około 12 mm. Spód ptaka jest biały; wierzch ma kolor kory drzew, a pasek nad oczami jest biały. Samiec i samica pełzacza ogrodowego są tego samego koloru. Stosunkowo długi ogon służy do odpychania się i do sterowania podczas lotu.

Siedlisko pełzacza ogrodowego obejmuje umiarkowane strefy środkowej i południowej Europy oraz trochę Afryki Północnej i Turcji. Pełzacze ogrodowe zamieszkują lasy liściaste i mieszane oraz parki i ogrody na terenie Europy i Azji. Ptaki te żywią się owadami i pajęczakami, których szukają na pniach i gałęziach drzew, a także na korze.

Pełzacz ogrodowy wspina się po pniach drzew małymi skokami po spiralnej linii ruchu, szukając w korze owadów i pająków swoim bardzo przystosowanym do tego dziobem. Pełzacz ogrodowy jest znany ze swojego unikalnego sposobu poruszania się po drzewach - zamiast latać, przesuwają się po pniach w dół i w górę, podobnie jak małpy. Ich długi, zakrzywiony dziób pozwala im na łatwe szukanie pożywienia w zakamarkach kory drzew. Występuje szczególnie często na drzewach liściastych, takich jak dęby, jesiony i wiązy, które mają szczególnie głęboko bruzdowaną korę.

Dzięki swojemu upierzeniu, pełzacze ogrodowe są idealnie przystosowane do kory drzew, gdzie żerują dobrze zakamuflowane. Do żerowania pełzacze ogrodowe preferuje drzewa liściaste o szczególnie głębokiej, korowej korze (np. dąb, jesion, wiąz), które przeszukuje w poszukiwaniu pokarmu.

W przeciwieństwie do kowalika, pełzacz ogrodowy nie może biec głową w dół po pniu drzewa. Zaczyna w dolnej części drzewa i wspina się po pniu w sposób szarpany i skrętny za pomocą spiczastych, długich pazurów. Czyniąc to, szturcha korę drzewa w poszukiwaniu czegokolwiek jadalnego swoim długim, wyraźnie zakrzywionym szpiczastym dziobem.

Pełzacz ogrodowy to ptak wspinający się po drzewach jak mysz.

Pełzacz ogrodowy, to ptak ze szpiczastym dziobem.

Pełzacze ogrodowe zazwyczaj gniazdują w norach i szczelinach w korze drzew. Samice składają zwykle od 6 do 12 jaj, które są inkubowane przez około 14 dni. Młode ptaki opuszczają gniazdo po około 15 dniach od wyklucia.

Wielkość pełzacza ogrodowego

Długość ciała pełzacza ogrodowego 12 cm

Rozpiętość skrzydeł pełzacza ogrodowego 19 cm.

Masa ciała pełzacza ogrodowego 10 g.

Ile jaj skalda pełzacz ogrodowy?

Pełzacz ogrodowy składa 6 – 12 jaj. Jaja są brudnobiałe z cętkami rdzawymi.

Co je pełzacz ogrodowy?

Pełzacz ogrodowy je owady, pająki, chrząszcze i larwy, które znajduje na korze i pod nią. Żywi się również nasionami, które mogą stanowić dużą część jego diety, zwłaszcza zimą.

Ptak podobny do pełzacza ogrodowego to pełzacz leśny

Ptak podobny do pełzacza ogrodowego to pełzacz leśny (Certhia familiaris). Pełzacz ogrodowy jest tak podobny do swojego krewniaka, pełzacza leśnego, że wygląd obu gatunków jest trudny do rozróżnienia. Pełzacz ogrodowy zamieszkuje tereny o cieplejszym klimacie, gównie na zachodzie i południu Europy. W Europie Centralnej oba gatunki występują obok siebie. Pełzacz ogrodowy nie dotarł jeszcze do Wielkiej Brytanii, gdzie występuje pełzacz leśny.

Pełzacz ogrodowy posiada kilka cech wyróżniających go od pełzacza leśnego, pełzacz leśny ma biały kuper. Pełzacz ogrodowy ma nieco bardziej brudnobiały spód ciała. Głównym wyróżnikiem obu gatunków jest ich śpiew, ponieważ z większej odległości trudno jest rozpoznać oba ptaki. Pełzacz ogrodowy ma też krótszą długość pręgi nad okiem, krótszy dziób i dłuższy tylny pazur.

Pełzacz ogrodowy ciekawostki

Populacja pełzacza ogrodowego w Polsce 30 000–48 000 par.

Źródła zdjęć i treści:

• Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
• Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
• Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
• Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
• Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
• Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
• The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
• Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
• Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
• Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
• Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
• https://pl.wikipedia.org/
• https://pixabay.com/