Ptak sieweczka obrożna, lądowiec. Ptak Charadrius hiaticula

Dorosła sieweczka obrożna ma 14-17 centymetra długości, rozpiętość skrzydeł 42-48 centymetrów i waży 26-53 gramów. Sieweczka obrożna  ma grzbiet szarobrązowy, a spód biały. Krótki dziób jest ciemny z przodu i żółty z tyłu. Nogi są żółtawe, a oczy czarne. Przód głowy jest czarno-biały. Ma również szeroki czarny pierścień na szyi. W przeciwieństwie do sieweczki rzecznej (Charadrius dubius), sieweczka rzeczna ma białą przepaskę na skrzydłach, która jest wyraźnie widoczna w locie. Samce i samice sieweczki obrożnej  mają takie samo ubarwienie.

Sieweczka obrożna rozmnaża się w północnej Eurazji i północno-wschodniej Kanadzie. Jest głównie wędrowny, a zimą występuje w południowej Europie, Afryce, Oceanie Indyjskim, południowo-zachodniej Azji i Japonii.

Sieweczka obrożna rozmnaża się na piaszczystych lub żwirowych plażach wzdłuż całego wybrzeża. Lęgnie się również na lądzie oraz na wrzosowiskach w pasie porostów.

Sieweczka obrożna rozmnaża się głównie na jałowych, niezarośniętych wybrzeżach morskich, ale w regionach górskich rozmnaża się również w śródlądowych zbiornikach wodnych. Żywi się robakami, ślimakami, skorupiakami, pająkami, owadami i ich larwami. Może żyć do 11-12 lat.

Wielkość sieweczki obrożnej

Długość ciała sieweczki obrożnej od 18 do 20 cm.

Rozpiętość skrzydeł sieweczki obrożnej od 48 do 57 cm.

Masa ciała sieweczki obrożnej od 42 do 78 g.

Ile jaj skalda sieweczka obrożna?

Sieweczka obrożna składa zwykle 4 jaja. Jaja są brunatnawe i żółtawe, z ciemnobrązowymi kropkami.

Co je sieweczka obrożna?

Sieweczka obrożna żywi się głównie owadami oraz drobnymi bezkręgowcami.

Ptak podobny do sieweczki obrożnej to sieweczki rzecznej

Ptak podobny do sieweczki obrożnej to sieweczki rzecznej, dżdżownika rzecznego (Charadrius dubius). Sieweczka obrożna jest większa od sieweczki rzecznej. Sieweczka rzeczna w locie nie posiada białej barwy na wierzchu skrzydeł (nie ma jakiegokolwiek pasa).

Sieweczka obrożna ciekawostki

Populacja sieweczki obrożnej w Polsce wynosi od 250 do 300 par lęgowych.

Źródła zdjęć i treści:

  • Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
  • Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
  • Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
  • Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
  • Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
  • Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
  • The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
  • Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
  • Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
  • Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
  • Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
  • https://pl.wikipedia.org/
  • https://pixabay.com/

 

Napisz do nas

Ptak Roku

ul. Zimowa 8

05-500 Nowa Iwiczna

Konkurs Ptak Roku 2024

Oddaj głos na swojego ulubionego ptaka i dowiedz się więcej o polskiej faunie!