Ptak ortolan. Ptak Emberiza hortulana

Ortolan, trznadel ortolan

Samiec ortolana ma szarozieloną głowę, żółte gardło i żółte obwódki oczu. Spód jest cynamonowo-brązowy. Samice ortolana można odróżnić od samców po bardziej matowym ubarwieniu głowy. Młode ptaki są raczej niepozornie ubarwione.

Ortolan ma smukłą budowę ciała. Ortolan może być mylony z trznadlem modrogłowym (Emberiza caesia), który w Europie występuje tylko jako letni gość w okolicach Grecji i na Cyprze. Jednak ortolan ma bardziej szarą głowę. Przy długości 17 cm i wadze od 20 do 28 g ortolan jest wielkości wróbla domowego. Ortolan żywi się nasionami i owadami.

Ortolan jest ptakiem bardzo wędrownym. Zimuje w Afryce subtropikalnej na północ od Sahelu, na południe od Maroka i w Etiopii. Po pięciomiesięcznym pobycie wraca na tereny lęgowe w kwietniu lub maju.

Ortolan zamieszkuje dużą część kontynentu europejskiego jako letni gość. Wyjątkiem są niektóre części Hiszpanii, zachodnia Francja, Dania, większość Norwegii, Islandia i Wielka Brytania.

Ortolan preferuje suche, ciepłe stanowiska (np. tarasowe winnice, suche łąki, tereny uprawne i skaliste stepy). Preferuje tereny otwarte z okazjonalnymi krzewami jako osłoną. Ortolan lęgnie się głównie w łanach zbóż wzdłuż wiatrołomów i skrajów lasów oraz w ostatnich grzędach łąkowych i sadowniczych. Ortolan zwykle śpiewa z wierzchołków krzewów lub drzew, a także z linii telegraficznych.

Ortolan jest ptakiem lęgowym, który wyprowadza lęgi dwa razy w roku. Gniazdo (zagłębienie w ziemi) składa się z łodyg, traw i mchów, a także włosów i drobniejszych traw jako wyściółki. Samica składa 4-6 jaj, które są bardzo różnie ubarwione.

Długość życia ortolana

Najwyższy jak dotąd wiek zaobrączkowanego ortolana odnotowano w Szwajcarii, gdy znaleziono go zabitego w wyniku zderzenia z samochodem – 6 lat i 10 miesięcy

Liczba jaj w gnieździe ortolana

4-6 jaj, bardzo różnie ubarwione

Wielkość ortolana

Rozpiętość skrzydeł ortolana 23 - 29 cm.

Długość ogona ortolana 7 cm

Wielkość ortolana 15 – 17 cm.

Waga ortolana 20 -28 g.

Źródła zdjęć i treści:

  • Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
  • Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
  • Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
  • Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
  • Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
  • Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
  • The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
  • Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
  • Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
  • Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
  • Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
  • https://pl.wikipedia.org/
  • https://pixabay.com/
  • Zdjęcie autorstwa Pierre Dalous - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=26699114

Napisz do nas

Ptak Roku

ul. Zimowa 8

05-500 Nowa Iwiczna

Konkurs Ptak Roku 2024

Oddaj głos na swojego ulubionego ptaka i dowiedz się więcej o polskiej faunie!