Muchołówka mała

Muchołówka mała to ptak śpiewający z rodziny muchołówek. Muchołówka mała jest ptakiem wędrownym, który lęgnie się w Europie i zachodniej Azji, a zimuje w Indiach. Przy długości ciała nieco ponad 11 centymetrów muchołówka pigmejska jest jedną z najmniejszych muchołówek. Muchołówka mała to ptak tylko nieznacznie większy niż strzyżyk zwyczajny (Troglodytes troglodytes).

Muchołówka mała jest niewielkim ptakiem, którego zachowanie przypomina Kapturka (Sylvia atricapilla) szybko poruszającą się w gąszczu z gałęzi na gałąź. Podczas wykonywania tych czynności muchołówka mała wykonuje szarpiące ruchy skrzydłami, a czasem trzyma ogon w górze. Można wtedy zauważyć, że ogon muchołówki małej jest czarny z dwoma dużymi białymi plamami po obu stronach. Muchołówka mała jest ołowianoszara, a powyżej szarobrązowy. Samiec muchołówki małej ma pomarańczowo-czerwoną pierś, nieco bledszą niż rudzik, a na brzuchu niewyraźnie obramowaną beżem. Samica muchołówki małej ma jasnobeżową pierś, a czasem także odrobinę pomarańczowego koloru na gardle lub piersi. Samiec muchołówki małej jest podobny do rudzika. Różnica polega na tym, że rudzik ma również czerwone pióra wokół oczu i brązowo szare brzegi ogona. Samiec muchołówki małej ma pomarańczowo-czerwoną pierś, która nie sięga oka, ma białe brzegi ogona. Najlepszym wyróżnikiem muchołówki małej, oprócz niewielkich rozmiarów, są białe zewnętrzne pióra kontrolne, które mocno kontrastują z głęboką czernią reszty ogona.

Muchołówka mała lęgnie się we wschodniej Europie, południowo-wschodniej Szwecji, południowej Finlandii, krajach bałtyckich do głębokiej Rosji.

Siedliskiem zarówno muchołówki małej, są mieszane lasy liściaste i iglaste z udziałem głównie buka, ale także dębu lub świerka, zwłaszcza na terenach północnych. Ptak ten preferuje lasy z dużymi drzewami i dużą ilością podszytu, ale także z polanami i leśnymi jeziorami. Muchołówka mała obserwowana jest również w sadach i winnicach.

Muchołówka mała, zamieszkująca górne partie pni i koron starych drzew, jest rzadko widywana, ale rzuca się w oczy dzięki głośnej, długodystansowej pieśni terytorialnej.

Migracja i wycofywanie się ptaków z północno-wschodniej Europy. Muchołówka mała migruje pojedynczo lub w mniejszych grupach, głównie w nocy. Tylko w przypadku braku wystarczającej ilości pokarmu w miejscach dziennego odpoczynku gatunek ten przemieszcza się w ciągu dnia.

Muchołówka mała należy do grupy szarych ptaków w Polsce.

Wielkość muchołówki małej

Długość ciała muchołówki małej od 11 do 12 cm.

Rozpiętość skrzydeł muchołówki małej 20,5 cm.

Ogon muchołówki małej ma długość 5 cm.

Masa ciała muchołówki małej od 9 do 11 g.

Ile jaj skalda muchołówka mała?

Muchołówka mała składa od 5 do 7 jaj. Jaja muchołówki małej mają tło kremowe lub zielonkawe, które jest obficie nakrapiane rdzawymi plamkami.

Co je muchołówka mała?

Muchołówka mała je głównie mięsożernymi owadami i małymi pajęczakami. Główną rolę zarówno w diecie dorosłych ptaków, jak i jako pokarm dla piskląt odgrywają różne mrówki, drobne chrząszcze i muchy oraz małe motyle i ich stadia rozwojowe. Sporadycznie muchołówka mała zjada również małe ślimaki.

Samiec muchołówki małej to ptak podobny do rudzika

Samiec muchołówki małej to ptak podobny do rudzika (Erithacus rubecula). Różnica polega na tym, że rudzik ma pomarańczowo-czerwone pióra również w wokół oczu i brązowo szare brzegi ogona. Samiec muchołówki małej ma pomarańczowo-czerwoną pierś, która nie sięga oka. Samiec muchołówki małej ma białe brzegi ogona. Samiec muchołówki małej to ptak podobny do rudzika.

Muchołówka mała ciekawostki

Populacja muchołówki małej w Polsce 24 000–65 000

Pliniusz Starszy w 10 księdze swojej Historii Naturalnej opisuje małe ptaki śpiewające polujące na komary lub muchy, które nazywa ficedulae. Jeden z członów tego słowa jest prawdopodobnie związany z fikusem = figą, drzewem figowym. Parva jest żeńską formą łacińskiego przymiotnika parvus i oznacza mały. Czyli muchołówka mała to mały ptak przebywający w liściach figowca.

Samiec muchołówki małej to ptak podobny do rudzika.

Źródła zdjęć i treści:

• Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
• Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
• Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
• Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
• Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
• Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
• The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
• Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
• Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
• Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
• Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
• https://pl.wikipedia.org/
• https://pixabay.com/