Muchołówka białoszyja to ptak śpiewający, gatunek ptaka z rodziny muchołówkowatych. Muchołówka białoszyja  jest stosunkowo mała, mierzy około 13 cm długości. Samce i samice wyglądają podobnie, jednak samce mają intensywniejsze barwy i jaśniejsze białe gardło i piersi.

Muchołówka białoszyja jest mała i zwarcie zbudowana. Jej głowa jest stosunkowo duża i nosi krótki, cienki dziób, który zakrzywia się lekko w dół, a nie do góry, jak u muchołówki żałobnej. Skrzydła są szerokie i spiczaste, ogon jest długi, cienki i wachlarzowaty. Samce muchołówki białoszyjej są efektownie wzorzyste, czarno-białe. Głowa i twarz są czarne, z wyjątkiem dużej białej plamy na czole i gardle. Górna część pleców, skrzydła ramion, pióro kciuka i skrzydła dłoni są również czarne. Przez skrzydła ramion przebiega szeroki biały pas. Wierzch ogona jest również czarny, reszta ciała jest biała.

Samice muchołówki białoszyjej mają szarobrązową twarz i nie mają plamy na czole jak samce, ich pióra grzbietu i ramion są również szare. Kark jest jasnoszary, a biała przepaska na grzbiecie samca jest również ciemniejsza.

Muchołówka białoszyja występuje w północno-zachodnich i południowych Włoszech, południowych Niemczech, wschodniej Francji, Szwajcarii, Austrii, Czechach, dalej w Europie Wschodniej w głębi Rosji, krajach bałtyckich, Szwecji, Kazachstanie i Azerbejdżanie. Jego siedlisko stanowią urozmaicone lasy liściaste z polanami, bujne ogrody i parki. Muchołówka białoszyja to ptak wędrowny, który zimuje w Afryce i na Bliskim Wschodzie.

Muchołówka mała preferuje lasy liściaste i parki ze starymi drzewami, cmentarze i sady. Gniazduje w dziuplach drzew, akceptuje również sztuczne budki lęgowe.

Dieta muchołówki białoszyjej składa się głównie z owadów, które łapie w locie.

Ptaki te są znane ze swojego pięknego śpiewu, który składa się z krótkich, szybkich fraz. Samce często śpiewają z gałęzi lub z zarośli. Muchołówki białoszyje są ptakami osiadłymi, które zazwyczaj gniazdują na gałęziach drzew. Samice składają zwykle od 5 do 7 jaj, które są inkubowane przez około 12-14 dni. Młode ptaki opuszczają gniazdo po około 14 dniach od wyklucia.

Wielkość muchołówki białoszyjej

Długość ciała muchołówki białoszyjej ok. 13,5 cm

Rozpiętość skrzydeł muchołówki białoszyjej ok. 23 cm.

Masa ciała muchołówki białoszyjej od 10 do 15 g.

Ile jaj skalda muchołówka białoszyja?

Muchołówka białoszyja składa 5 -7 jaj. Jaja są bladoniebieskie.

Co je muchołówka białoszyja?

Muchołówka białoszyja poluje głównie na owady w powietrzu, ale żeruje również na ziemi, zwłaszcza w liściach, na larwy, pająki i inne bezkręgowce. Rzadziej zjada jagody.

Ptak podobny do muchołówki białoszyjej to muchołówka żałobna

Ptak podobny do muchołówki białoszyjej to muchołówka żałobna (Ficedula hypoleuca). Muchołówka białoszyja przypomina muchołówkę żałobną. Tam, gdzie jej zasięg obu gatunków muchołówek pokrywa się dochodzi do hybrydyzacji. Samiec muchołówki białoszyjej jest jednak łatwo rozpoznawalny po białej szyi, która rozciąga się całkowicie jak biały kołnierz. Podobnie jak muchołówka m żałobna ma czarny kolor na głowie, grzbiecie, skrzydłach i ogonie, a także wyraźną białą pręgę na skrzydłach, białawy kuper oraz biały kolor na gardle, piersi i brzuchu. Samica muchołówki białoszyjej jest znacznie mniej rzucająca się w oczy. Samica jest szarobrązowa, gdzie samiec jest czarny. Ponadto ma nieco więcej bieli na skrzydle niż samica muchołówki żałobnej.

Muchołówka białoszyja ciekawostki

Populacja muchołówki białoszyjej w Polsce 43 000–100 000.

Źródła zdjęć i treści:

• Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
• Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
• Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
• Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
• Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
• Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
• The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
• Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
• Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
• Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
• Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
• https://pl.wikipedia.org/
• https://pixabay.com/