Bekas kszyk to średniej wielkości ptak wodno-błotny wielkości kosa z rodziny bekasowatych. Występuje na terenie całej Europy, Azji i Ameryki Północnej.

Bekas kszyk osiąga długość ciała od 20 do 27 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi około 40 cm. Ma długi, cienki dziób, długie nogi i skrzydła zaostrzone na końcach. Upierzenie bekasów kszyków jest brązowoszare z ciemnymi prążkami na spodzie, co pozwala mu na doskonałe kamuflaż wśród traw i roślinności błotnej. Brzuch bekasa kszyka jest intensywnie biały, w przeciwieństwie do niektórych innych gatunków.

Bekas kszyk ma czerwonobrązowy dziób, który jest bardzo długi w stosunku do głowy. Można go rozpoznać głównie po długim dziobie i wąskich żółtych paskach na grzbiecie. Samiec ma paski, ale szersze i przez to bardziej kontrastujące z innymi piórami. Upierzenie jest brązowo prążkowane z białym spodem i ciemno prążkowanymi bokami. Ponadto bekas kszyk ma pasiastą głowę i krótkie szarozielone nogi.

Bekas kszyk szuka swojego pokarmu głównie w płytkiej wodzie i błotnistych basenach. Chodzi powoli w górę i w dół wody z dziobem kołyszącym się w przód i w tył w poszukiwaniu robaków i innych owadów naziemnych.

Bekas kszyk żyje na brzegach wodnych jezior, strumieni i rzek.

Bekas kszyk w okresie lęgowym zasiedla torfowiska, wilgotne łąki i pastwiska; w okresie wędrówek, jak większość ptaków brodzących, występuje na błotnistych terenach wód śródlądowych i wybrzeży. Charakterystycznym elementem jest lot zalotny, podczas którego ptak opada pionowo z dużej wysokości i wydaje "dudniący" dźwięk rozłożonymi zewnętrznymi piórami sterowymi.

Lot bekasa kszyka jest bardzo szybki. Zaskoczone i zagrożone ptaki pokazują lot z zygzakowatymi zwrotami. Na ziemi bekasy często odruchowo zginają stawy międzypalcowe w razie zagrożenia, przyciskają się do ziemi i wylatują w górę dopiero w ostatnim momencie.

Bekasy kszyki zamieszkują wilgotne łąki i bagna, gdzie polują na owady, mięczaki i małe skorupiaki. Są ptakami lęgowymi, gniazdującymi na ziemi w niskiej roślinności. Samica składa od 3 do 4 jaj, które wysiadywane są przez około 18-20 dni. Pisklęta są karmione przez oba ptaki rodzicielskie.

Bekas kszyk zjada różne owady i ich larwy, mięczaki, skorupiaki, części roślin i nasiona. W niektórych siedliskach dżdżownice stanowią większość ich diety.

Podczas poszukiwania pokarmu bekasy kszyki można je zazwyczaj zobaczyć tam, gdzie ziemia jest wilgotna lub gdzie występuje płytka woda. Długimi dziobami bekas wbija się głęboko w ziemię lub wodę, posuwając się powoli do przodu. Wchodzą tak głęboko w wodę, że czasem stoją w wodzie po brzuchy. W miękkim podłożu zdarza im się wstawiać dzioby na całą długość. Ponieważ mają ruchomą końcówkę dzioba, są w stanie chwytać i połykać małe ofiary jeszcze pod wodą, bez konieczności wyciągania dzioba z ziemi. Bekasy kszyki żerują głównie o zmierzchu, ale można je również zobaczyć w ciągu dnia.

Wielkość bekasa kszyka

Długość ciała bekasa kszyka od 25 do 27 cm

Rozpiętość skrzydeł bekasa kszyka od 37 do 45 cm.

Długość dzioba bekasa kszyka ok. 7 cm

Masa ciała bekasa kszyka ok. 70 – 180 g.

Ile jaj skalda bekas kszyk?

Bekas kszyk składa 4 jaja. Jaja są żółtobrązowe lub szarozielone.

Co je bekas kszyk?

Bekas kszyk je chrząszcze wodne, robaki, ślimaki i nasiona roślin wodnych.

Ptak podobny do bekas kszyk to bekas dubelt

Ptak podobny do bekas kszyk to bekas dubelt (Gallinago media). Bekas kszyk przypomina bekasa dubelta, ale jest od niego nieco mniejszy i wyróżnia się skrzydłami ramieniowymi z widocznym w locie białym pasem końcowym. Biała plama na brzuchu jest u bekasa kszyka nieco bardziej rozległa, a jego boki są również jasnożółto-brązowe i ciemnobrązowo paskowane.

Bekas kszyk ciekawostki

Populacja bekasów kszyków w Polsce 33 000 – 71 000.

Źródła zdjęć i treści:

• Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
• Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
• Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
• Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
• Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
• Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
• The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
• Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
• Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
• Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
• Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
• https://pl.wikipedia.org/
• https://pixabay.com/