Drozd obrożny jest blisko spokrewniony z kosem zwyczajnym (Turdus merula), od którego można go łatwo odróżnić po białym upierzeniu, które wyróżnia się na piersi jak śliniak. Drozd obrożny jest nieco bardziej smukły, z dłuższą szyją i węższymi skrzydłami. Reszta ciała jest czarna w przypadku samców, podczas gdy samice są brązowe i mają śliniak, ponieważ są usiane płowymi piórami. Krawędzie skrzydeł są jaśniejsze niż reszta ciała. Wszystkie młode ptaki w wieku poniżej jednego roku mają ubarwienie żeńskie, niezależnie od płci.

Długość ciała ok.  23 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 40 cm, masa ciała 95-140 g. Upierzenie samca drozda obrożnego, z wyjątkiem szerokiej białej przepaski lub płetwy w kształcie półksiężyca, jest bladoczarne z jasnymi plamami w kształcie półksiężyca na bladoczarnym tle; te jasne plamy są utworzone przez białe obramowanie czarnych piór; pokrywy skrzydłowe są szarawe z brązowo-szarymi krawędziami; pióra sterowe są jednolicie kruczoczarne, dwa najbardziej zewnętrzne z wąską, delikatną białawo-szarą obwódką.

Drozd obrożny pochodzi z północnej Europy i wschodniej Azji, a jesienią przemieszcza się na południe, docierając do Afryki Północnej. Jego naturalne siedliska to lasy iglaste, lasy strefy umiarkowanej i tereny krzewiaste. Jest gatunkiem wędrownym.

W razie niebezpieczeństwa ostrzega inne zwierzęta za pomocą sygnałów.

Zwykle buduje gniazda na drzewach, także na ziemi ponad koronami drzew, z suchego materiału roślinnego.

Drozdy obrożne gromadzą się w większych grupach w okresie zimowym, podczas gdy przez resztę roku prowadzą samotniczy tryb życia lub żyją w małych grupach.

Żywią się owadami, dżdżownicami, owocami jałowca i innymi dzikimi owocami. Latem jej dieta składa się z bezkręgowców, takich jak dżdżownice i małe ślimaki, jaszczurki, owady i larwy. Jesienią srokosz żywi się nasionami, owocami i jagodami (tarnina, jarzębina, borówka czarna).

Jest to gatunek wędrowny, który żyje na dużych wysokościach, szczególnie na Wyspach Brytyjskich, w Skandynawii i Alpach latem, a zimuje w Afryce Północnej.

Podczas migracji (wiosną i jesienią) przemierza Europę, czasami zatrzymując się w grupach na niskich wzgórzach, a czasami na hałdach. Często można go zobaczyć na stromych skałach.

Drozd obrożny jest ptakiem lęgowym w Polsce, występowanie w Kotlinie Karpackiej.

Wielkość drozda obrożnego

Długość ciała drozda obrożnego od 23 do 27 cm.

Rozpiętość skrzydeł drozda obrożnego od 36 do 41 cm.

Masa ciała drozda obrożnego od 95 do 140 g.

Ile jaj skalda drozd obrożny?

Drozd obrożny składa 3-9 jaj.

Co je drozd obrożny?

Drozd obrożny żywi się jagodami, chrząszczami i gąsienicami.

Źródła zdjęć i treści:

• Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
• Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
• Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
• Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
• Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
• Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
• The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
• Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
• Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
• Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
• Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
• https://pl.wikipedia.org/
• https://pixabay.com/