Puchacz zwyczajny to gatunek dużego ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Puchacz zwyczajny jest największą sową w Europie i jedną z największych na świecie. Jest to ptak zamieszkujący większość Europy i Azji. Ma masywne ciało i uderzająco dużą głowę z kępkami uszu. Jego oczy są pomarańczowo-żółte, upierzenie jest ciemno nakrapiane, a pierś i brzuch są jaśniejsze niż grzbiet. Gniazduje głównie w zalesionych obszarach górskich, na skalistych wyspach i rzadziej w budynkach.

Puchacz zwyczajny ma 60-78 cm długości, rozpiętość skrzydeł 155-180 cm i samica waży 2-4 kg. Jest często określana jako największa i najcięższa sowa na świecie, ale mniej więcej tej samej wielkości wschodnioazjatycki gatunek sowy, puchacza japońskiego (Bubo blakistoni) jest średnio nieco większy, a puchacz zwyczajny może być dłuższy i dlatego jest czasami klasyfikowany jako największy.

Puchacz zwyczajny charakteryzuje się wydatnymi kępkami uszu i pomarańczowo-żółtą tęczówką, a także dużą głową i puszystym upierzeniem. Kępki uszu trzyma nisko po bokach, gdy sowa jest zrelaksowana, a uniesione, gdy sowa nawołuje lub jest pobudzona. Kępki uszu nie są widoczne podczas lotu. W locie, który jest silny i stabilny, może przypominać dużego myszołowa, ale w przeciwieństwie do myszołowa, skrzydła są bardziej złożone w locie ślizgowym. Pierś puchacza zwyczajnego jest mocno nakrapiana na czarno na żółto-brązowym tle. Brzuch jest rdzawożółty z wąskimi czarnymi paskami. Wierzch ciała jest ciemnobrązowy, z chropowatymi plamami i czarnym poprzecznym znakiem wodnym.

Puchacz zwyczajny ma zasięg euroazjatycki i występuje w północnej, wschodniej i południowej Europie oraz w większości Azji. Puchacz zwyczajny jest głównie ptakiem osiadłym, ale młode ptaki mogą przemieszczać się na duże odległości.

Puchacz zwyczajny prowadzi nocny tryb życia. Zwykle dożywa około 20 lat, ale w niewoli może żyć znacznie dłużej, prawdopodobnie do 60 lat.

Puchacz zwyczajny rozwija się w górskich obszarach leśnych, na stromych klifach i skalistych wyspach archipelagu, a w ciągu dnia można go zobaczyć siedzącego nieruchomo w jakimś ukrytym miejscu. Pomimo skojarzeń z dziką przyrodą, ptaki te występują również w miastach, głównie na obszarach przemysłowych lub w pobliżu wysypisk śmieci.

Puchacz zwyczajny poluje głównie w nocy i żywi się głównie gryzoniami, takimi jak szczury i norniki. Poluje również na zające, króliki, kaczki, wrony i mewy. Innym popularnym pożywieniem są ryby, żaby i różne małe ptaki. Czasami sowa płomykówka może polować na inne sowy i ptaki drapieżne.

Po ustaleniu terytorium, ptaki silnie się do niego przywiązują. Terytorium zwykle obejmuje od czterech do sześciu kilometrów kwadratowych o bardzo zróżnicowanym krajobrazie. Gniazdo jest często budowane na półce skalnej z klifem poniżej i wystającą ścianą dla ochrony. Miejsce na gniazdo jest wybierane przez samca.

Głos puchacza zwyczajnego to wydawana przez samca puchacza zwyczajnego i słyszana głównie w okresie wiosenno-zimowym (ale czasami także jesienią), pieśń jest bardzo głębokim dwusylabowym pohukiwaniem‘pu-hu’ lub ‘PHUoo’, stąd jego polska nazwa. Druga sylaba jest znacznie niższa. Pieśń może być słyszalna do 4 kilometrów w dobrych warunkach pogodowych. Przy największej odległości słyszalna jest tylko pierwsza nuta. Z bliska może brzmieć zaskakująco cicho.

Wielkość puchacza zwyczajnego

Długość ciała puchacza zwyczajnego od 60 do 78 cm.

Rozpiętość skrzydeł puchacza zwyczajnego od 155 do 180 cm.

Masa ciała samicy puchacza zwyczajnego od 2300 do 4200 g.

Masa ciała samca puchacza zwyczajnego od 1600 do 2800 g.

Ile jaj skalda puchacz zwyczajny?

Puchacz zwyczajny składa jaj. Jaja są

Co je puchacz zwyczajny?

Puchacz zwyczajny żywi się od małych owadów po młode sarny i jelenie. Najczęściej żywi się średniej wielkości ptakami i ssakami np. krzyżówkami, jeżami.

Puchacz zwyczajny ciekawostki

• Populacja w Polsce wynosi od 270 do 380 par lęgowych.
• Puchacz zwyczajny to największy nocy drapieżny ptak w Europie.
• Puchacz zwyczajny jest ptakiem legendarnym, budzącym zarówno strach, jak i nienawiść. W przeszłości wierzono, że jego pohukiwanie przepowiada burze i wypadki, dlatego dzieciom nie wolno było naśladować sowy.
• W Europie puchacz zwyczajny była postrzegana jako ptak podziemny. W Rosji sowa była demonem, który mógł skrzywdzić dzieci. W starożytnej Grecji puchacz zwyczajny przepowiadała wojnę i przeciwności losu w bitwie, a każdy, kto usłyszał ptaka na Sycylii, umierał w ciągu trzech dni.

Źródła zdjęć i treści:

• Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
• Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
• Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
• Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
• Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
• Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
• The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
• Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
• Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
• Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
• Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
• https://pl.wikipedia.org/
• https://pixabay.com/