Kruk to duży, czarny ptak z rodziny krukowatych. Występuje na większości półkuli północnej i jest najbardziej rozpowszechnionym ze wszystkich krukowatych. Kruk to jeden z dwóch największych krukowatych, obok afrykańskiego kruka grubodziobego  (Corvus crassirostris), i prawdopodobnie najcięższy ze wszystkich ptaków padlinożernych. Dorosły kruk ma 58-69 centymetrów długości i rozpiętość skrzydeł 117-142 centymetrów. Kruk może ważyć do 2000 gramów, co czyni kruka jednym z najcięższych drapieżników. Ptaki z chłodniejszych obszarów, takich jak Himalaje i Grenlandia, są generalnie większe i mają nieco większe dzioby, podczas gdy te z cieplejszych obszarów są mniejsze i mają proporcjonalnie mniejsze dzioby.

Na wolności kruki dożywają około 10-15 lat, ale odnotowano przypadki, w których ich długość życia dochodziła do 40 lat. Młode kruki często żyją w małych stadach, ale później tworzą pary na całe życie. Każda para broni swojego terytorium.

Kruk współistnieje z ludźmi od tysięcy lat, a na niektórych obszarach odniósł taki sukces, że jest uważany za szkodnika. Częściowo zawdzięcza to swojej wszechstronnej diecie. Kruki są niezwykle wszechstronne i oportunistyczne, jeśli chodzi o znajdowanie źródeł pożywienia. Żywią się padliną, owadami i odpadkami żywności, ale także zbożami, jagodami, owocami i małymi zwierzętami.

Dziób kruka jest bardzo mocny i lekko zakrzywiony. Kruk ma długi, mocno wysklepiony ogon, przeważnie czarne, opalizujące, tęczowe upierzenie i ciemnobrązową, tęczową skórę. Pióra szyi są wydłużone, a ich podstawy są jasnobrązowo-szare. Upierzenie młodego kruka jest podobne, ale bardziej matowe.

Oprócz większych rozmiarów, kruk różni się od innych wron większym i cięższym dziobem oraz ogonem w kształcie klina.

Gatunek ten ma charakterystyczny, głęboki, zgrzytliwy, stłumiony zew; kruk, który często powtarza się 3-4 razy, co jest diagnostyczne i może być odróżnione od innych krukowatych. Kruki mają bardzo szeroki i złożony repertuar dźwięków obejmuje wysokie, trzeszczące krakanie, suche, szorstkie krakanie, niskie, szorstkie grzechotanie i niektóre dźwięki, które są prawie muzyczne.

Kruki mogą rozwijać się w różnych klimatach. Kruk jest najszerzej rozpowszechnionym gatunkiem z rodzaju krukowatych. Występuje w całej Holarktyce, od arktycznych i umiarkowanych regionów Ameryki Północnej i Eurazji po pustynie Afryki Północnej, a nawet na niektórych wyspach Pacyfiku. Na Wyspach Brytyjskich jest bardziej powszechny w Szkocji, północnej Anglii i zachodniej Irlandii . W Tybecie zaobserwowano go na wysokościach do 5000 metrów i aż do 6350 metrów na zboczu Mount Everest.

Z wyjątkiem obszarów arktycznych, kruki to zazwyczaj ptaki osiadłe.

Kruki zwykle podróżują w parach, ale młode ptaki mogą tworzyć stada. W relacjach między krukami często dochodzi do kłótni, ale wykazują one również duże przywiązanie do swoich rodzin. W przeciwieństwie do kawek, srok i wron, kruki są stosunkowo płochliwe.

Większość kruków preferuje obszary leśne, z dużymi otwartymi przestrzeniami w pobliżu lub obszary przybrzeżne do gniazdowania i żerowania.

Kruki są wszystkożerne i bardzo oportunistyczne. Ich dieta może się znacznie różnić w zależności od lokalizacji, pory roku i przypadku.

U kruków z dobrym dostępem do ludzkich odpadów żywnościowych, ten rodzaj żywności stanowi większą część diety ptaków, ptaki żyjące w pobliżu dróg jedzą więcej zabitych kręgowców, a kruki żyjące z dala od tego typu źródeł żywności jedzą więcej stawonogów i materiału roślinnego.

Kruki mają jedne z największych mózgów spośród wszystkich gatunków ptaków. Podobnie jak w przypadku innych krukowatych, istnieją niepotwierdzone obserwacje niezwykłych wyczynów w rozwiązywaniu problemów, które doprowadziły do przekonania, że ptaki te mają wysoką inteligencję. Naukowcy nie są jednak pewni co do zakresu ich innych procesów poznawczych, takich jak imitacja i wgląd.

Zaobserwowano, że kruki manipulują innymi, aby wykonywali dla nich pracę, taką jak wabienie wilków i kojotów na miejsce martwych zwierząt. Zwierzęta te otwierają zwłoki, dzięki czemu stają się one bardziej dostępne dla ptaków.

Kruki szukają miejsc, w których inne kruki ukrywają swoje pożywienie i zapamiętują, gdzie umieściły swoje skrytki na żywność, dzięki czemu mogą je okradać. Takie kradzieże żywności zdarzają się tak często, że kruki latają na bardzo duże odległości od źródeł pożywienia, aby znaleźć lepsze kryjówki dla swojego pożywienia. Zaobserwowano również, że kruki udawały, że robią kryjówkę bez faktycznego umieszczania tam żywności, prawdopodobnie w celu zmylenia gapiów.

Kruki znane są z kradzieży i ukrywania błyszczących przedmiotów, takich jak kamyki, kawałki metalu, srebrne łyżki ze stołów ogrodowych, biżuteria itp. Jedna z teorii głosi, że zbierają one błyszczące przedmioty, aby zaimponować innym krukom. Inne badania sugerują, że młode ptaki są bardzo ciekawe wszystkich nowych rzeczy, a kruki nadal przyciągają jasne, okrągłe przedmioty ze względu na ich podobieństwo do ptasich jaj. Dorosłe ptaki tracą jednak zainteresowanie niezwykłymi rzeczami i zamiast tego stają się

Kruk jest jednym z najbardziej mitycznych ptaków. Wynika to prawdopodobnie z błyszczącego czarnego koloru kruka, jego padlinożerności, charakterystycznego głosu i reputacji "mądrości".

Kruk od dawna uważany jest za ptaka złowieszczego i kojarzonego ze śmiercią. Jako padlinożerca znany ze zjadania ludzi, którzy zginęli na wojnie lub zostali straceni, kruk stał się kojarzony ze zmarłymi i zagubionymi duszami.

Wielkość kruka

Długość ciała kruka od 58 do 68 cm.

Rozpiętość skrzydeł kruka od 117 do 142 cm.

Masa ciała kruka od 585 do 2000 g. Samce są nieco większe i cięższe niż samice.

Ile jaj skalda kruk?

Kruk składa 5-6 jaj. Jaja są niebieskawo-zielone i mają szarobrązowe plamki.

Co je kruk?

Kruk jest wszystkożerny. Głównie zjada zwierzęta; małe ssaki, płazy, jaszczurki, gady oraz ptaki i ich jaja.

Ptak podobny do kruka to gawron

Ptak podobny do kruka to gawron (Corvus frugilegus). gawron to ptak bardzo przypominający kruka, również całkowicie czarny, ale wyróżnia go biała "łysina" wokół dzioba. Inną, istotną różnica jest wielkość, największy gawron jest mniejszy niż najmniejszy dorosły kruk. Gawron jest zdecydowanie bardziej smukły niż kruk. Gawron w odróżnieniu od kruka nie żyje w parach ale jest jedynym przedstawicielem krukowatych, który żyje w dużych koloniach. Wieczorne przeloty stad gawronów na miejsca noclegowe prezentują się wyjątkowo

Kruk ciekawostki

Populacja kruka w Polsce par lęgowych.

Kruki, podobnie jak papugi, mają złożoną korę mózgową, co daje im znacznie wyższą inteligencję niż innym gatunkom ptaków. Istnieje wiele obserwacji zaawansowanego rozwiązywania problemów u tego gatunku ptaka i od dawna występuje on w religii / mitologii, folklorze, sztuce i literaturze.

Kruk w wielu kulturach, w tym w krajach nordyckich, starożytnej Irlandii i Walii, Bhutanie i wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej, kruki, podobnie jak wrony amerykańskie (Corvus brachyrhynchos) były czczone jako istoty duchowe lub psychiczne lub jako bóstwa, często związane ze śmiercią.

U kruków zaobserwowano od piętnastu do trzydziestu kategorii rozmów, z których większość jest wykorzystywana do interakcji społecznych. Zawołania obejmują ostrzeżenia, polowania i ucieczki. Kruki wydają również dźwięki nie-głosowe, takie jak gwizdanie skrzydłami i kłapanie dziobem. Klaskanie lub klikanie zaobserwowano częściej u samic niż u samców. Jeśli jeden z członków pary zniknie, pozostały partner naśladuje dźwięki utraconego partnera, aby zachęcić go do powrotu.

Podobnie jak inne krukowate, kruki mogą naśladować dźwięki z otoczenia, w tym ludzką mowę. Mają duży zestaw nawoływań, które są przedmiotem zainteresowania ornitologów.

Kruki mogą być bardzo długowieczne, zwłaszcza w niewoli lub w chronionych warunkach. W londyńskim Tower niektóre osobniki żyły ponad 40 lat. Długość życia na wolności jest znacznie krótsza.

Wielu rdzennych mieszkańców północno-zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej czciło kruka jako boga. W kulturach Tlingit i Haida kruk był bogiem stwórcą.

Kruk jest pierwszym ptakiem wymienionym w biblii (Księga Rodzaju 8,6). Kruki są kilkakrotnie wspominane w Starym Testamencie Biblii i są aspektem Mahakali w mitologii bhutańskiej.

Na Wyspach Brytyjskich kruki były również symbolem Celtów.

Podobnie jak w tradycyjnej mitologii i folklorze, kruki często pojawiają się w bardziej współczesnej literaturze, na przykład w dziełach Williama Szekspira i być może najbardziej znanym wierszu Edgara Allana Poe "Kruk". Kruki pojawiają się również w dziełach Charlesa Dickensa, J.R.R. Tolkiena, Stephena Kinga, George R.R. Martini (Grze o tron) i wielu innych.

Maksymalny znany wiek zaobrączkowanego dzikiego kruka wynosi ponad 23 lata.

Kruk to ptak narodowy Królestwa Bhutanu

Źródła zdjęć i treści:

• Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
• Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
• Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
• Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
• Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
• Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
• The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
• Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
• Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
• Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
• Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
• https://pl.wikipedia.org/
• https://pixabay.com/