Ptak kowalik. Ptak Sitta europaea
Kowalik
Kowalik jest wielkości wróbla. Kowalik osiąga długość ciała od 12 do 14,5 centymetrów. Ciało jest krępej budowy, z dużą głową, bardzo krótką szyją i krótkim ogonem. Dziób kowalika jest długi, spiczasty, koloru szarego. Górna strona upierzenia kowalika jest niebieskoszara, a spodnia biała do ochrowej lub rdzawoczerwonej, w zależności od podgatunku. Na górnych końcach ogona, które zawsze są czerwonobrązowe, znajdują się duże białe plamki. Kowalik ma czarny pasek na oku. Policzki i gardło są białe. Tęczówka jest czarna, a nogi pomarańczowo-żółte.
Kowalik bardzo chętnie i głośno nawołuje, więc zwykle jako pierwszy zwraca uwagę swoim głosem. Posiada bogaty repertuar dźwięków. Podczas żerowania wydaje ostry i spiczasty głos kontaktowy.
Kowalik jest ptakiem osiadłym i tak wiernie trzyma się swojego miejsca, że zaobrączkowane ptaki można spotkać niemal wyłącznie w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca obrączkowania.
Kowalik jest zwinny, żwawy, wspina się żwawo i zręcznie po pniach i gałęziach. W przeciwieństwie do dzięcioła białogrzbietego i dzięcioła białoszyjego potrafi wspinać się do góry nogami. W tym celu wysuwa jedną nogę do przodu, a drugą mocno trzyma się kory drzewa. W ten sposób kowalik "chodzi" po pniu drzewa, podczas gdy dzięcioły i trznadle podpierają się ogonem i wysuwają jednocześnie obie nogi do przodu.
Występowanie kowalików
Kowalik występuje w Europie, północno-zachodniej Afryce i Azji (z wyjątkiem Azji Południowej i Południowo-Wschodniej), tj. od Wielkiej Brytanii do Japonii. Podgatunek kontynentalny zamieszkuje większe drzewa w mieszanych lasach liściastych, parkach i ogrodach.
Co je kowalik?
Dieta kowalików składa się głównie z owadów, jaj i larw owadów. Jesienią dodają się nasiona, jagody i orzechy. Kowalik ściska większą zdobycz w szczelinie kory, zwisa nad nią do góry nogami i potężnym dziobem odkrawa kawałki. Zakleszcza również większe orzechy i żołędzie w odpowiednich szczelinach drzew, aby rozbić je potężnym uderzeniem dzioba. Kowalik tworzy zapasy żywności. Kowalik występuje również w luźnych związkach z sikorami i podobnie jak one chętnie zjada pożywienie dostarczane przez człowieka, takie jak zboża i suche owoce.
Długość życia kowalików
Najstarszy wiek zaobrączkowanego kowalika jak dotąd odnotowano w Wielkiej Brytanii, gdy znaleziono martwego - 12 lata i 10 miesięcy.
Liczba jaj w gnieździe kowalików
5 – 8 jaj, białych z plamkami nielicznymi rdzawymi, szarymi i szarofioletowymi
Wielkość kowalików
Rozpiętość skrzydeł kowalika 23 -27 cm.
Wielkość 12 do 14,5 cm.
Waga kowalika 17 - 28 g.
Kowalik to niebieski ptak w Polsce.
Źródła zdjęć i treści:
- Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
- Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
- Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
- Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
- Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
- Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
- The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
- Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
- Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
- Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
- Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
- https://pl.wikipedia.org/
- https://pixabay.com/