Krwawodziób to średniej wielkości ptak brodzący z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Krwawodziób to ptak o czerwonych nogach, które są jego cechą charakterystyczną. Występuje w dużej części Europy i Azji na północ od Himalajów i na wschód od Chin. Większość krwawodziobów to ptaki wędrowne, które zimują na Bliskim Wschodzie, w Indiach, Azji Południowo-Wschodniej i lokalnie wzdłuż wybrzeży Afryki, podczas gdy większość krwawodziobów w Europie Zachodniej to migranci stacjonarni lub krótkoterminowi. Występuje na przybrzeżnych łąkach i śródlądowych terenach podmokłych, ale także na obszarach górskich.

Dorosłe krwawodzioby mają czerwone nogi i czerwony dziób z szaro-czarną końcówką. Zarówno dziób, jak i nogi są dość długie. Latem dorosły ptak jest cętkowany szaro-brązowo na grzbiecie. Pierś i kuper są jasnoszare. W locie widać wyraźny biały klin wzdłuż grzbietu i szerokie białe krawędzie spływu na skrzydłach, które mają czarne ołówki. W upierzeniu zimowym jest nieco bardziej matowy i szary niż latem. Krwawodziób ma 26-31 centymetrów długości i rozpiętość skrzydeł 40-65 centymetrów. Waży od 85 do 170 gramów. Młode osobniki mają żółto-pomarańczowe nogi i przeważnie szary dziób. Wierzch ciała młodych krwawodziobów jest prążkowany w kolorze żółtym, szaro-czarnym i brązowym, podczas gdy spód jest jasny z szaro-czarnym podłużnym paskiem.

Krwawodziób występuje głównie na wybrzeżu na plażach, łąkach i pastwiskach, częściowo na podmokłych łąkach, jeziorach i bagnach lub na plażach w górach. Można go również znaleźć w większych jeziorach.

Krwawodziób rozmnaża się niemal wszędzie tam, gdzie jest dużo wody, często wiele zbiorników w bliskiej odległości od siebie. Gniazdo jest często ukryte w kępie, ale czasami może być całkowicie otwarte, na przykład w centrum kolonii mewy śmieszki (Chroicocephalus ridibundus). Krwawodzioby składają od trzech do pięciu żółto-brązowych jaj z brązowymi plamkami. Oboje rodzice wysiadują jaja, które wykluwają się po 22-24 dniach. Po kolejnym miesiącu pisklęta są gotowe do lotu.

Krwawodziób jest czujny i informuje całe swoje otoczenie o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Jeśli zbliżysz się zbyt blisko gniazda, krwawodziób będzie latał wokół niego niespokojnie i ostrzegał cię monosylabami „dyib dyib dyib”.

Krwawodzioby żywią się głównie owadami, małymi skorupiakami, mięczakami, robakami i małymi rybami. Długim dziobem sięga do skorupiaków, które znajdują się w piasku. Krwawodzioby zjadają również warzywa.

Wielkość krwawodzioba

Długość ciała krwawodzioba od 26 do 31 cm.

Rozpiętość skrzydeł krwawodzioba od 40 do 65 cm.

Masa ciała krwawodzioba od 85 do 170 g.

Ile jaj skalda krwawodziób?

Krwawodziób składa 4jaj. Jaja są brunatnawe, mają ciemno-brązowe plamy.

Co je krwawodziób?

Krwawodziób żywi się bezkręgowcami takimi jak owady, mięczaki, skorupiaki, pająki. Je również zielone części roślin.

Ptak podobny do krwawodzioba to kwokacz, brodziec kwokacz

Ptak podobny do krwawodzioba to kwokacz, zwany również po d nazwą brodziec kwokacz (Tringa nebularia). Krwawodziób ma dziób prosty, kwokacz ma dziób lekko zakrzywiony ku górze. Krwawodziób jest prawie połowę lżejszy niż kwokacz, przy tylko nieco mniejszej wielkości ciała i rozpiętości skrzydeł. Kwokacz ma jaśniejsze pióra na grzbiecie, kuprze i brzuchu. Ogon kwokacza jest mniej prążkowany. Krwawodziób to ptak wielkości kosa.

Krwawodziób ciekawostki

• Populacja krwawodzioba w Polsce od 1000 do 1500 par lęgowych.
• Krwawodziób to ptak o czerwonych nogach.
• Krwawodziób to ptak brodzący wielkości kosa.
• Naukowa nazwa krwawodzioba – totanus, pochodzi z łaciny i oznacza "bekasa żyjącego na plaży".
• Uważa się, że światowa populacja krwawodzioba liczy od 1,3 do 3,1 miliona osobników, z czego 340 000-484 000 par rozmnaża się w Europie.
• Krwawodziób to ptak z czerwonym dziobem i czerwonymi nogami.

Źródła zdjęć i treści:

• Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012 wyd. 2015 Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk.
• Breeding Birds of Europe: Divers to Auks v. 1: A Photographic Handbook Autorzy: Alfred Limbrunner, Manfred Pforr.
• Peterson Field Guide To Birds Of North America, Second Edition (Peterson Field Guides). Autor Roger Tory Peterson.
• Ptaki krukowate Polski Autorzy: Leszek Jerzek , Brendan P. Kavanagh , Piotr Tryjanowski.
• Przewodnik Collinsa. Autorzy: Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterstrom.
• Ptaki The Sibley Guide to Birds, 2nd Edition (Sibley Guides). Autor: David Allen Sibley.
• The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds Autorzy: Terres, John K.
• Europe's Birds. Autorzy: Andy Swash, Rob Hume, Hugh Harrop, Robert Still.
• Encyklopedia ilustrowana. Autor: Andrzej G. Kruszewicz.
• Ptaki Polski Dominik Marchowski com.pl.
• Ptaki świata Autor: praca zbiorowa.
• https://pl.wikipedia.org/
• https://pixabay.com/